Papuga i Czarny Kameleon

Już sobie wyobrażam co mogło wam przyjść do głowy po przeczytaniu tytułu postu :) Ale wbrew pozorom tytuł jest adekwatny do treści.

Rzecz będzie o sukience. Czarnej jak widać. Takiej, jaką każda z nas powinna mieć w swojej szafie. 

Nie wiem jak jest u was, ale ja do tej pory takiego klasyka wśród swojej (niemałej) kolekcji sukienek nie posiadam. Zrobiłam jedno podejście i uszyłam w zeszłym roku coś co miało być moją małą czarną na każdą okazję, ale okazało się spektakularną klapą. Efekty możecie sobie pooglądać tu. Wykrój sprawdzony i polecany przez wiele dziewczyn całkowicie mi nie pasował. Do tego stopnia, że nawet nie próbowałam go poprawiać i sukienka wylądowała w pojemniku z odzieżą dla PCK.

Dzisiaj efekt podejścia numer dwa, czyli Kameleon. Czarny Kameleon.
Sukienka prościutka w kroju i żeby było jeszcze łatwiej z wypróbowanej i idealnej w szyciu dzianiny. Zero zaszewek, kontrafałd, falbanek, plisek. Nawet zamka błyskawicznego brak. 

Ale taka zupełnie zwyczajna nie jest. Przód rozcięłam na cztery części, po czym zszyłam do kupy. No taka sprytna jestem :) Szwy ostębnowałam po obu stronach. 

I to jest baza. Do bazy zakupiłam sobie zestaw różnego rodzaju ćwieków na nóżkach w różnych kolorach i kształtach, które można przypinać w dowolnych konfiguracjach. W zależności od okazji i nastroju.  Gdyby ćwieki mi się znudziły w zanadrzu mam jeszcze różnego rodzaju kamyki do przyszywania.

A za sprawą tych kamyków i świecidełek wszelakich sukienka zmienia się jak Kameleon. Pięknie to sobie wykombinowałam, nieprawdaż?

 

Natomiast tytułowa papuga to ja. Bo pomysł na wykrój nie jest mój. Wypatrzyłam bardzo podobną kieckę w pewnym znanym katalogu wysyłkowym i spapugowałam. Zwłaszcza, że odpowiednia dzianina leżała sobie na wierzchu sterty z tkaninami. Wykończyłam tylko po swojemu szwy, bo otwarte jakoś mi nie pasowały. I wymyśliłam sobie wymienne ozdóbki :)

Sukienka została wczoraj wyprowadzona na dość wietrzny spacer i uwieczniona na zdjęciach w pięknych okolicznościach przyrody. Pierwszy raz w tym roku odważyłam się zdjąć kurtkę, ale przecież w powietrzu wyraźnie czuć już wiosnę :)

Ps. Chociaż po moich przeróbkach kompletnie jej nie przypomina to ta sukienka powstała na podstawie wykroju tuniki z Burdy 9/2012 model 123B. Musicie uwierzyć mi na słowo :)