Sukienka na przekór

Nie będę się z wami witać w nowym roku, bo w starym się z wami nie żegnałam :) 
Poprzedni nie był dla mnie zbyt łaskawy, więcej zabrał niż dał, więc chciałabym jak najszybciej przejść do następnego. Na 2015 mam jeden jedyny plan - zamiast mówić "zamierzam to zrobić" po prostu zacząć działać :) 

 

A w nowym roku - nowa sukienka. Na dobry początek :)

Nie żeby jakaś specjalna była. Ot zwyklak z pikówki, ale jak na mnie to chyba jednak nietypowy. Głównie przez brak talii, a trochę też przez kolor, bo jakoś nie wpadłam do tej pory na pomysł, żeby w zimie szyć prawie białe sukienki.

Właściwie to muszę się przyznać, że do podjęcia decyzji o uszyciu zostałam sprowokowana przez pewną sytuację, albo raczej przez osobę. 
I nie była to pozytywna motywacja. A że ja lubię działać na przekór, to powstało to co widać na zdjęciach. Jak w tym wyglądam też dobrze widać ;)
Okazało się, że warto zweryfikować czasem swoje wyobrażenie o własnym wyglądzie, przełamać się i założyć coś co do tej pory omijało się szerokim łukiem. Bo najważniejsze jest to jak się w tym czujesz, a nie jak oceniają cię inni. Wiem, że to frazes - sama powtarzałam go przecież wielokrotnie. Ameryki nie odkryłam, ale w końcu przetestowałam go sama na sobie. I od dzisiaj zamierzam się do niego stosować.

 
Bo kto powiedział, że czterdziestolatka nie może nosić jasnych, oversizowych sukienek mini :D

 

Po przydługim wstępie czas na szczegóły techniczne. 

Wykrój pochodzi z Burdy 2/2014 model 112. 

Zmiany niewielkie - przedłużyłam trochę rękawy, a falbany zastąpiłam mankietem. Zmniejszyłam też odszycie podłożenia, a właściwie porządnie zmniejszyłam całą sukienkę. Dzięki ostrzeżeniom dziewczyn, które już szyły ten model wykroiłam rozmiar o dwa numery mniejszy niż ten, który noszę. Sukienka jest mimo tego dość luźna. 
W rozmiar 40 weszłabym pewnie razem z córką, a może i Klusek jeszcze by się zmieścił :)

Pikówka w dwóch kolorach (ecru i beż) to pozostałości po kurtkach, które szyłam latem dla siebie i dla Liwii (Tęcza i coś jeszcze, Przerywnik przymusowy). Jaśniejsza już wykończona, ale beżowej jeszcze kawałek zostało. Trzeba będzie dla niej znaleźć jakieś zastosowanie.

Całość wyszła tak jak się spodziewałam - jest prosto, luźno i wygodnie. Czyli to co tygryski lubią najbardziej. Coś czuję, że jeszcze niejedna sukienka o takim kroju zagości w mojej szafie :)