W letnich turkusach

Mam fazę na spełnianie zachcianek Młodej. Dopiero co skończyłam nowe rolety i poduszki do jej pokoju, a teraz dostała wiosenny sweterek (bluzeczkę?). I żeby nie było, że kreuję się na matkę idealną to przyznam się, że o obie rzeczy prosiła już coś około roku :) 
Tak, tak - okres oczekiwania jak nie przymierzając na wizytę do specjalisty z NFZ :)

Sweterek wykonany rękoma moimi własnymi, ale według ścisłych wytycznych Młodej. Raglan dziergany nieudolnie od góry, rękawy niestety zszywane. Bez wzorów i upiększeń (jak to u Młodej), same gładkie prawe - nawet ściągaczy brak. 
Przemyciłam tylko małe ażurki, bo z założenia sweterek ma być na temperatury letnie. Założenia owe nie przeszkodziły jednak popędzić mojej dziewoi w nowym sweterku do szkoły, chociaż za oknem pogoda raczej listopadowa, a wiatr duje jak w kieleckim :)

 

Ciemnoniebieskie plisy (to też pomysł Młodej) wywijają się dzięki temu nonszalancko: :)

 

Dawno nie miałam drutów w ręku i zapomniałam jakie to przyjemne. Chyba wydziergam coś podobnego dla siebie. 
Do lata może zdążę :)

Zdjęcia nie najpiękniejsze, ale dziecię moje kategorycznie odmówiło paradowania na zewnątrz przy takiej pogodzie. Dobrze, że w ogóle dało się na te fotki namówić...

 

Na całość poszło 2,5 motka turkusowej "Sonaty" świętej pamięci Aniluxu, a na plisy resztka bawełny z domowych zapasów. Swoją drogą, to po upadku jeleniogórskiej przędzalni mamy jeszcze może jakąś polską firmę produkującą włóczki?