Proszę Państwa - oto Żaba :)

Nie mogłam się powstrzymać, żeby wam jej nie pokazać :) 

Żabiszon rozłożył mnie po prostu na łopatki. Ilekroć na nią spoglądam, to się uśmiecham.
Miss Żaba została w całości zaprojektowana i wykonana przez Młodą. Tak, tak wykonała nawet "profesjonalny" papierowy wykrój. I zszyła wszystko na maszynie. 

Miałam wprawdzie obawy przed dopuszczeniem jej do swojej janomki, w trosce o jej palce (i o stan techniczny maszyny również). Obawy okazały się nieuzasadnione. Dziecię moje własne ma dziesięć oddzielnych palców bez dziur, janomka szyje dalej... A moje oczy raduje Miss Żaba :)

Do tej pory nie mogłam się nadziwić, że dziecko craftującej matki nie przejawia w tym kierunku żadnych inklinacji. 
Wszelkie próby nauki szydełkowania, dziergania na drutach, haftowania, tudzież innych czynności, które dostarczają mi wiele przyjemności kończyły się w przypadku Młodej szybkim zniecierpliwieniem i rzuceniem niedokończonej robótki w kąt. I przyznam, że nieraz mnie to martwiło.

Jak się okazuje zupełnie niepotrzebnie, bo zadziałać trzeba było z innej strony, co odkryłam całkiem przypadkiem. Wystarczył zakaz używania komputera przez miesiąc, aby Młoda odkryła, że istnieją w życiu inne pasjonujące zajęcia :)
A wytwór rąk własnych może być tak satysfakcjonujący.

Dobrze, że zakaz obowiązuje jeszcze jakiś czas, bo Młoda pewnie nie darowałaby mi tak łatwo zamieszczenia tego posta. 
A tak mogę się spokojnie pochwalić moją zdolną córką :)