Finisz

Ostatnio bardzo zachwalałam ulotki z Lidla, że są idealne do kręcenia rurek z papierowej wikliny... Chyba wypowiedziałam to w złą godzinę, bo spotkała mnie niemiła niespodzianka. Na zakupach zorientowałam się, że zaczęli produkować inne ulotki. Nie dość, że rozmiar dużo mniejszy, to jeszcze są zszywane, a na dodatek papier jest dużo gorszej jakości... Będzie trzeba się rozejrzeć za nowym źródłem odpowiedniej makulatury, choć mam cichą nadzieję, że wrócą do poprzednich.

Kosz na bieliznę dokończyłam wiec z ulotek ze starych zapasów. Po pomalowaniu i uszyciu bawełnianej wkładki całość prezentuje się tak:

Dla porównania możecie obejrzeć sobie w tym poście kosz przed dokończeniem i pomalowaniem.

W środku jest gotowiec z tworzywa ze sklepu , który robi za stelaż, bo duże plecionki z papierowej wikliny nie są zbyt stabilne. Zwłaszcza, gdy w perspektywie jest codzienne upychanie brudnej bielizny na siłę :)

Gotowca nie widać wcale, bo z zewnątrz osłania go wypleciony kosz, a od środka materiałowa wkładka. Wkładka jest dwuczęściowa. Z oszczędności ;) 
Szkoda mi było ślicznej bawełenki w groszki od Susanny na całość, więc ten kawałek, który jest ukryty wewnątrz, uszyłam z jednolicie białej tkaniny :)

Pokrywę zostawiłam bez upiększeń ze względów czysto praktycznych. Łatwo ją się zakłada i zdejmuje. I równie łatwo czyści. Chyba nie wygląda tak źle?

Jeszcze mały detal, a raczej detale. Korzystałam z okazji, że Młoda wyżywa się się twórczo na masie solnej i wyprodukowałam sobie zawieszki do koszy.

I na koniec domowe testy wytrzymałościowe :)

"Hallooo, jest tam kto...?"

ps. Kosz nie jest taki mały  jakby wynikało z ostatniego zdjęcia (ma 60 cm wysokości i 40cm średnicy), to po prostu nasz Klusek jest trochę za duży:))