Grochy na niepogodę

Nie da się ukryć, że letnie upały odeszły już w zapomnienie. 

Spoglądając przez okno zaraz po przebudzeniu zamiast dawki słonecznej energii coraz częściej otrzymuję widok poszarzałego nieba i snujących się porannych mgieł. Ma to swój niezaprzeczalny klimat, ale nie najlepiej wpływa na samopoczucie.

 

Zaczyna się także robić coraz chłodniej, ale tu nie będę narzekać. Wakacyjne temperatury były tak męczące, że teraz cieszy mnie kiedy słupek termometru spada poniżej 20 stopni. Pewnie przestanę się tak cieszyć kiedy zejdzie poniżej zera, ale mam nadzieję, że jeszcze zdążę nasycić się złotą jesienią :)

Żeby wrześniowy chłodek nie dał mi się zbytnio we znaki popełniłam krótki płaszczyk. Albo wdzianko jak kto woli, bo to model bez zapięcia.

Burda 12/2012 model 117

 

Burda przewidziała wprawdzie pasek, ale u mnie go brak. Tak krawiec kraje jak mu materiału staje, a ja  miałam do dyspozycji tylko trzy kawałki wełny, z których najdłuższy miał 1mb. Zabrakło właśnie na wspomniany pasek :) 
I nie tylko na pasek, bo płaszcz jest także sporo krótszy od oryginału, a rękawy proste zamiast rozszerzanych. Ale jakimś cudem udało się wykroić całość, więc nie będę narzekać na te małe niedostatki.
 

 

Przymusowe zmiany w wykroju zrekompensowałam sobie wnętrzem. Od spodu szary płaszczyk dostał podszewkę w grochy i intensywnie czerwoną wypustkę:

Płaszczyk został bardzo pozytywnie zaopiniowany przez moje nastoletnie dziecię. Czyli nie ma zmiłuj - czeka mnie powtórka z rozrywki w rozmiarze 34:)