Rockowa spódnica biurowa :)

Pamiętacie moje ostatnie perypetie z szyciem pewnej małej czarnej? Jeśli nie, to odsyłam was tu. Tym którym nie chcę się czytać, wspomnę tylko, że udało mi się podczas prasowania wypalić na środku przodu piękną dziurę. Szycie dokończyłam, ale musiałam dokupić metr materiału.

Finał tej historii był taki, że zostałam z sukienką, której chyba nie polubię, spalonym przodem i resztkami z drugiego kuponu.

Jak wiadomo wszystkim szyjącym - nic zmarnować się nie może :) Nawet kawałeczek materiału może się przydać, nie mówiąc już o sporym kawałku tkaniny, który otrzymałam po odcięciu zniszczonego fragmentu. Poszperałam w swoich burdowych zasobach i znalazłam wykrój spódnicy ołówkowej z ciekawym karczkiem i... kieszeniami, które uwielbiam :)

W Burdzie 3/2009 znalazłam dwie wersje modelu 104: jedną nudną - jednolicie czarną, drugą w kolorowe mazaje, od których można dostać oczopląsu. I szczerze mówiąc żadna mnie nie zachwyciła. 
Dopiero w rysunku technicznym dostrzegłam potencjał tej spódniczki:

http://osinka.ru/

Postanowiłam dodać jej trochę "pazura" :)...  którego na poniższych ujęciach niestety prawie nie widać, bo grudzień nie sprzyja robieniu dobrych zdjęć czarnym elementom garderoby, (zwłaszcza za pomocą samowyzwalacza ;))

Musicie uwierzyć mi na słowo, że chociaż czarna, to wcale nie jest grzeczna i mam nadzieję, że nie jest też nudna. Ciężko dostrzec to na tych fotkach, ale części boczne karczka i wnętrze kieszeni uszyłam z imitacji postarzanej skóry. Dodałam też metalowy zamek zamiast krytego. Wyszło coś na kształt rockowej spódnicy biurowej ;)))

Szczegóły udało mi się sfotografować trochę lepiej i może da to wam jako takie wyobrażenie o całości:

Spódnica jest super wygodna. Dzięki elastycznej tkaninie leży jak druga skóra. Już ją lubię, chociaż swojej premiery jeszcze nie miała. Muszę dokupić do niej prostą białą koszulę z kołnierzykiem i mankietami, bo taką stylizację sobie wymyśliłam. A może podrzucicie mi jakiś inny pomysł?

I nareszcie czuję, że trauma po "małej czarnej porażce" odeszła bezpowrotnie :) Znów mogę cieszyć się szyciem...