Geometryczna przeplatanka

Weszłam do tekstylnego tylko po nici... Dalszy ciąg historii zapewne znacie z autopsji. Nici kupiłam, ale oprócz nich zakupiłam też materiał na nową sukienkę :) 
Jak widać na poniższych obrazkach fiksacja na temat wszelkich odcieni granatu pogłębia się niepokojąco. Tym razem padło na coś podobnego do silky crepe (opisu tkaniny w sklepie oczywiście nie uświadczysz) w geometryczne, przeplatane wzory, z borderem z elementami czerwieni.

 Od początku wiedziałam jak sukienka ma wyglądać. Nie mogłam popsuć takiego fajnego wzoru nadmiarem cięć, więc forma musiała być maksymalnie prosta. Zależało mi też na tym, żeby było swobodnie, ale nie workowato. A kto zna Burdę, ten wie, że znaleźć tam coś co spełniałoby powyższe kryteria graniczy z cudem. Na poszukiwaniach spędziłam całe sobotnie przedpołudnie i znalazłam to:

Tunika z Burdy 1/2013 model 125 po odpowiednim przedłużeniu mogłaby stać się moją nową, śliczną sukienką :)

Po zmierzeniu papierowego wykroju lekko spanikowałam. Na zdjęciu w Burdzie wyraźnie widać było spory luz, którego nie mogłam doszukać się na wykroju. Po konsultacjach na fb dodałam większe zapasy i zabrałam się do krojenia.

Szycie było całkiem przyjemne, ale nie obyło się bez dodatkowych atrakcji. Ciekawostka - okazało się, że powiększone zapasy nie były jednak konieczne i musiałam całość zwężać. Chyba mierzyłam wszystko centymetrem z gumy...

Wykrój ma według mnie spory potencjał. Dzięki pionowemu cięciu przez środek tyłu przód układa się dużo lepiej niż w innych oversizowych modelach Burdy. Pierwszy raz nie czuję się jak w namiocie, mimo, że sukienka jest na tyle luźna, że nie potrzebowałam żadnego zapięcia :) 

Czyli polecam z czystym sumieniem - jeśli potrzebujecie czegoś luźnego, ale bez przesady, to jest to ten wykrój. U mnie stanie się pewnie bazą do różnych modyfikacji. Właściwie to już się zastanawiam jak go wykorzystać ponownie :)